De website van

           Elwin Zegers

Jaarverslag 2011

 

Ik begon het jaar met een goed voornemen: wat ik altijd al heb gewild: meespelen bij muziek & showband Juliana in Amersfoort. Dat wilde ik al toen ik in 1997 naar Veenendaal verhuisde, maar is toen anders gelopen. Door problemen bij m’n huidige vereniging was dit het moment om nu toch daar te vragen of ik er bij mag en over te denken om bij de ander te stoppen.

De winter was verder best wit, dus zijn we in het weekend wel een aantal keer door de sneeuw wezen lopen door het bos. Dat werd helaas gevolgd door hoge waterstanden, waardoor de Rijn uit zijn oevers trad met als gevolg dat een behoorlijk gebied hier onder water stond, waaronder het Amerongs Kasteel.

Verder stonden de eerste maanden van het jaar voor een groot deel uit muziek- en showrepetities van de diverse orkesten. Met kapel De Heikneuter trad ik voor de 3e keer op tijdens de Pronkzitting in Driebergen.

In maart gingen Marijke en ik proberen nog wat meer sneeuw te bezoeken. Ze wilde graag de sneeuw in de bergen zien. Omdat we met eigenauto wilde, besloten we eerst eens naar Winterberg te gaan. Alhoewel de sneeuw op veel plaatsen al was gesmolten, hebben we daar toch een paar leuke dagen gehad en veel gezien en gedaan.

 

Als regelmatige bezoekers van musicals gingen Marijke en ik begin van het jaar naar We Will Rock You. De muziek van Queen is echt wel mijn ding dus dat was echt genieten.

 

Een andere activiteit die ik al een tijdje niet meer had gedaan was klussen. Maar ik mocht eindelijk weer eens aan de slag, niet bij ons thuis maar in de nieuwe woning van onze vriendin Jacobine. Schilderen enzo.

 

Half april houden we een paar dagen/nachten een hotel in het Duitse Winterberg besproken. Marijke wilde graag eens sneeuw in de bergen zien, dus besloten we het eerst eens wat dichterbij te houden. Een beetje vreemd hotel met Nederlandse eigenaar was het, er zat bijna niemand en een beetje rare gang van zaken, maar wel grappig. Ze waren daar net begonnen als nieuwe eigenaar.. Wel lachen. We hebben die paar dagen zowel het stadje en de omgeving bekeken en leuke dingen gedaan, zoals gerodeld, gewandeld en een hindernisbrug overleefd. Helaas moesten we de laatste dag wat vroeg weer terug naar Nederland omdat Marijke concert had met haar fanfare.

Dan komen we langzaam richting Koninginnedag en had ik voorafgaand daaraan een optreden geregeld voor de Scheepjeswolharmonie op de taptoe in Rheden. Op dezelfde avond had Juliana gepland de showpresentatie te doen voor eigen publiek, dus moest een keus gemaakt worden. In dit geval eerst de Juliana repetitie nog bijgewoond en daarna snel door naar Rhenen, waar ik nog maar net op tijd aankwam en kon gelijk  instappen en optreden. Het optreden in z’n totaal was niet zo geweldig, maar dat hadden we ook niet echt verwacht eigenlijk.

 

Dan 30 april: Koninginnedag, altijd een drukke muziekdag. Nu zelf nog iets meer dan voorheen. Het begon traditioneel met de optocht en kinderzang op de markt die we met de Scheepjeswolharmonie begeleidden. Daarna snel door naar het sportpark om de taptoe voor te bereiden. We organiseerden het voor het eerst bij GVVV, een jubileumeditie, de 20e keer, dus had ik de top van de Nederlandse showbands gecontracteerd: K&G, Advendo, Rijnmondband en natuurlijk wijzelf, de Scheepjeswol. Al snel bleek het een groot succes te zijn. Een enorme publieke belangstelling, naar schatting zo’n 1.600. Naar verwachting verliep onze show niet geheel vlekkeloos. Maar het was een mooi taptoe. Daarna snel even wat contacten onderhouden en snel de auto in op weg naar het volgende optreden in Ommen. Marijke en Marjolijn wilden ook kijken dus met z’n drieën een uurtje rijden. Ook m’n ouders waren overgekomen want, het zou m;n eerste taptoe-optreden met showband Juliana moeten worden. Alleen…. iets te snel vertrokken, want bij aankomst bleek ik m’n instrument te hebben laten staan in Veenendaal. Dus snel geprobeerd iets te regelen. Uiteindelijk ergens 2 verschillende trombones geleend, want we zouden meerdere keren optreden, helaas kon ik daardoor toch niet alles meedoen.

 

Na Koninginnedag repeteren we natuurlijk verder, en na de showrepetitie van Juliana op 7 mei gingen Marijke en ik en nog een stel van Juliana gelijk door naar Laren om daar te kijken naar de taptoe. Een hele mooie.

 

Inmiddels waren we met het Project Orkest Nederland alweer maanden aan het repeteren in aanloop naar de jaarlijkse buitenlandse tournee. Op 18 mei was het zover en gingen we voor 5 dagen naar de hoofdstad van Duitsland, Berlijn. Precies in die dagen stonden er nog 3 andere optredens van de Scheepjeswol en Juliana gepland, maarja, dat ging natuurlijk niet lukken. Eenmaal bij ons hotel aangekomen, gingen alle 70 muzikanten de spullen naar de kamers brengen en opfrissen voor het eten, behlave Marijke en ik, want je gelooft het of niet: maar nu waren we allebei vergeten onze concertkleding mee te nemen de bus in, die hang nog netjes in de kledinghoes in de auto. Dom, dom. We hadden de hele reis al een gevoel van ‘we vergeten iets’, maar kwamen er pas achter toen we er al bijna waren. Dus wij nog snel voor sluitingstijd van de winkels rennen naar een kledingzaak die toevallig in de buurt van het hotel was en daar geprobeerd een net zwart outfit te kopen voor ons beiden. Wonder boven wonder lukte dat na enig speur- en paswerk. De concerten in de dierentuin en in de concertzaal van de universiteit waren mooi maar alleen: ‘waar was het publiek?’ Dat was echt weinig, en dat ondanks dat we tijdens onze toeristische stadsrondrit nog wel bij de Brandenburgertor en het parlementsgebouw flyers hadden lopen uitdelen. Maar dat blijft moeilijk om in zo’n grote stad waar al enorm veel cultuur is publiek te trekken. We zijin in groepen nog wel de stad in getrokken en zijn onder andere de hoge TV-toren op geweest, de reis met de tram erheen en terug was chaotisch, de Duitsers zullen wel gedacht hebben wat zijn dit voor rare Holländers. Tijdens onze trip naar Potsdam waar we onder andere het slot en de tuinen hebben bezocht hebben we ons wel keurig gedragen, wat overigens resulteerde in een uitnodiging van dat beroemde slot om over een paar jaar daar de opening van de renovatie te komen doen met een conert. Maar eerst het derde concert van deze tournee in het nabijgelegen plaatsje Rüdersdorf. En dat was echter zeker wel succesvol, niet alleen voor ons maar ook voor het in grote getale toegestroomde publiek. Dit buitenconcert op een speciaal voor ons gebouwd podium aan een mooie rivier trok veel belangstelling en zelfs de burgermeester was aanwezig. Vooraf kregen we nog een uitgebreide tour wandeld of in Jeeps over het uitgrestrekte gebied met mijnen en zandafgravingen. Indrukwekkend om te zien. De maaltijd in de grotten daarna veel sommigen wat tegen, maar de vrijwilligers daar hadden wel enorm hun best er voor gedaan.

 

Terug in Nederland gaven we nog ons galaconcert in het Midi-theater in Tilburg, waar ook de cameraploeg weer bij was die het geheel opnam, die ons ook de hele reis en alle repetities had gevolgd voor een mogelijke documentaire op TV.

 

In deze tijd staan ook altijd weer diverse avond-4 daagses op het programma. De eerste dit keer in Ede, waar we als Scheepjeswolharmonie als eerste startten en eigenlijk binnen een half uur al weer terugwaren. Ik heb werkelijk nog nooit zo’n kort defilé gelopen, drama. Maargoed, wel snel weer thuis. Met Fanfare Erica gaven we weer het jaarlijkse concertje tijdens de doorkomst van de Zeister avond4daagse in Austerlitz en een dag later het defilé in Veenendaal. Aan deze vierdaagse heb ik nog één dag als wandelaar meegelopen, erg gezellig. Met kapel de Heikneuter deden we mee aan de avond4daagse in Soesterberg op een kar.

 

De jeugdtaptoe waar we als ‘moeder van Berhard’ moesten optreden kon ik helaas niet bij zijn, maar wel de taptoe in Vlissingen waar ‘s middags ons jeugdkorps Bernhard al acte de presence had gegeven tijdens het Nationaal Jeugd Festival. Die waren er dus al en wij kwamen as Juliana na een best lange reis begin van de avond daar aan om de dag af te sluiten met een taptoe. Adest Musica, Jong K&G speelden ook. En naast onze eigen shows deden we ook samen met  Bernhard het massedband item..

In de finale speelden wij nog een stuk samen met een of andere zangeres, die we vooraf even snel hadden gerepeteerd met haar.

 

De taptoes met Juliana in Den Ham en St. Quintin in Frankrijk kon ik ook helaas niet meemaken, want samen met Marijke zouden we 4 dagen lang in de ban zijn van André Rieu. Want we deden mee aan de concertreeks van hem in de Amsterdam Arena. Een hele belevenis. Repeteren met 650 koperblazers in dat stadion onder leiding van deze beroemde violist, elke dag op en neer reizen, veel nieuwe muzikanten leren kennen, hoop pers en tijdens 3 grootste concerten met een mega groot decor 7 prachtige muziekwerken ten gehore brengen voor bijna 100.000 man publiek. Geweldig.

 

Op 18 juni werd m’n oma 90 en dat moest uitgebreid gevierd worden in een restaurant in Rotterdam, dus wij er heen en weer eens wat familie gezien, wat de laatste jaren behoorlijk is afgenomen. Wat waren sommigen groot en sommigen oud geworden zeg.

 

Als afsluiting van het muziekseizoen traden we met Juliana nog op tijdens het veteranendefilé in Den Haag. Startend op het Mailieveld marcherden we door de regen over de Haagse straten, langs kroonprins Willem Alexander en de TV-camera’s weer terug en kregen daar in de tent te eten en werden getrakteerd op een concert van de Marinierskapel en Koninklijke Militaire Kapel samen met Jeroen van der Boom en Glennis Grace. Onze leden gingen massaal uit hun dak.

 

Met de Scheepjeswolharmonie waren we echter pas een week later aan vakantie toe, want we waren nog uitgenodigd voor optredens tijdens de optochten en taptoe in Iserlohn, Duitsland. De majorettes bleven daar op stel en sprong overnachten bij de Euroband in het hotel, maar de rest ging met de bus terug omdat we officieel zondags als Liemers Harmonie zouden optreden. Na de optocht werden we naar het stadion gebracht waar we een dag eerder als Scheepjeswol al aan de repetities hadden deelgenomen en nu dus in een andere samenstelling iets moesten gaan doen. Beetje vreemd, maar wel lekker. Want ongeveer een kwartier voor de taptoe begon hebben we snel nog even een showtje in elkaar gedraaid en geoefend, wat het vele publiek echt waardeerde en goed meedeed. Heel verbazingwekkend. Want het ging nog redelijk goed ook.

 

Dan was het nu echt vakantie, ook voor ons. Daarom gaan we altijd leuke dingen doen natuurlijk, zoals een dagje naar Haarlem, waar we een interessante wandelroute door de stad hebben gemaakt en daarna naar Zandvoort zijn doorgegaan.

 

Als fans van Disney waren we al een tijdje niet naar Disneyland geweest. Dit keer gingen we daarom in de zomervakantie daarheen. Marijke, Marjolijn en ik. In deze samenstelling waren we al eens 4 dagen in Duitsland op rondreis geweest, maar dit keer gingen we maar liefst 8 dagen, met eigen auto (bus). Zo konden we uitgebreid de Disneyparken bezoeken (3 dagen) en natuurlijk Parijs. Dat was natuurlijk heel leuk, enige jammere was dat Marjolijn een paar dagen ziek was en zelfs een dag in bed in het hotel moest bliijven. Daardoor konden we niet alle spectaculaire attracties doen. Maar geweldig was natuurlijk het bijzondere onafhankelijkheidsvuurwerk bij de IJffeltoren dat één keer per jaar plaatsvindt, en naar de top van die toren. Het zwemmen in een groot zwembad midden in Parijs en bijvoorbeeld lekker liggen zonnen bij het meer in de kasteeltuinen van Versailles en voor de Sacre Coeur. Het was een mooie vakantiereis waarin we veel gedaan hebben, maar ik toch een beetje gemengde gevoelens aan over heb gehouden.

 

Midden in de vakantieperiode was ik nog gevraagd mee te doen aan een concert op de markt in Ede. Als invaltrombonist bij de Big Bounce Band. Ik had nog nooit met deze band samengespeeld en een aantal nummers kende ik helemaal niet, dus dat was best een uitdaging om vol uitversterkt prima vista het concert mee te spelen. Maar dat ging best redelijk. Ondanks het niet zo mooie weer, maar wij zaten overdekt.

 

In juli hadden we ook het idee om  met ons Spon-vriendenclubje een dagje uit te gaan, na lange discussies hebben we gekozen voor Avifauna in Alphen aan den Rijn. In de regen het hele vogelpark bekeken, een rondvaart over de meren daar gemaakt en de dag afgesloten met een etentje in het restaurant. Zoals altijd weer gezellig.

 

Terwijl Marijke met haar moeder een weekje in Munchen zat was ik alleen thuis. Maar gelukkig had m’n schoonzusje zin om twee dagen langs te komen, dus leuk gezwommen en gegeten.

Omdat ik zwemmen sowieso wel leuk vind en het zomer is, ging ik ook nog met Marjolijn en Wendy zwemmen in Driebergen.

 

De week er op nog wat andere leuke dingen gedaan in m’n vakantie. Marijke moest weer werken, dus ging ik met Myrte een dagje naar het klimbos in Ermelo waar we moe maar voldaan (en met een kapotte auto) van terugkeerden. En een dag naar Walibi met Myrte en Channah, daar was ik als pretparkfan nog nooit geweest, dus leuk dat zij ook wilden. Was een gezellige dag, alleen jammer dat het eindigt met noodweer, waardoor we eerder weg zijn gegaan.

 

Met Marijke ging ik verder nog naar attractiepark Drievliet in Den Haag. Daar was ik ook nog niet eerder geweest en was een leuk park.

 

Die zaterdag daarna begonnen de optredens weer, als eerste het bloemencorso in Leersum met de Scheepjeswolharmonie. Omdat ik daarna nog naar de showrepetitie zou gaan van Juliana, ging ik dit keer met de auto, ondanks dat het zowat om de hoek is hier. Veeeeeel te vroeg was ik aanwezig, maar het was het was het wachten wel waard, want voor het eerst gingen we met bijna alle deelnemende korpsen gezamenlijk een massed band vormen waarmee we twee straten samen een mars speelden. Erg leuk. Daarna was het wat minder, want door het vele oponthoud tijdens het corso, werd het gigantisch laat en kon ik niet meer naar de repetitie. Wel leuk was om nog even een ‘oude’ bekende van m’n eerste vereniging tegen te komen die inmiddels bij een showkorps in Zwijndrecht speelt.

 

De week er op het volgende bloemencorso. Nu in Vollenhove met Juliana, zowel het middagcorso als het avondcorso waren we voor gevraagd en ook nog de taptoe. Dus dat was een lange dag.

Die zondag gelijk door naar het volgende bloemencorso, in dit geval in Bad Ems, Duitsland. Een mooie plaats tussen de ‘bergen’, waar we een mooi optreden hebben gegeven.

 

Maar we waren nog niet klaar, want vier dagen later, op donderdagavond, moesten we met Juliana alweer naar St. Nicolaasga in Friesland voor een corso met aansluitend een indoor-taptoe. Druk druk. Want zaterdags ging ik alweer met de Scheepjeswolharmonie mee naar Eelde voor het bloemencorso aldaar. Daardoor kon ik niet meedoen met Juliana aan de taptoe in Antwerpen. Dat werd iets te gek om van Groningen helemaal naar België door te rijden.

 

Maar een week later zou ik als nog met Juliana in België komen, en wel in Brussel voor de Balloon Parade door het centrum. Marijke en ik gingen met eigen vervoer omdat we er gelijk een leuk weekendje van wilden maken. Eenmaal in Brussel aangekomen was het aan enorme zoektocht om op de locatie te komen waar we moesten verzamelen, bij het Paleis. De hele omgeving was afgesloten dus nadat we eindelijk een parkeerplaats heel ver weg hadden gevonden, snel rennend bepakt en bezakt naar het korps die al stond te wachten.

 

Aan het eind van de parade ging de band terug naar Nederland en bleven wij achter en doken het centrum in. Natuurlijk wat dingen bekeken en ook de grote markt. Waar tot onze verbazing een internationale taptoe werd gehouden. Dat was raar, waarom waren wij niet uitgenodigd, we waren er toch al? Maarja, in ieder geval beleven we wel kijken en leuk om toch de collega korpsen uit Nederland, België en Duitsland te zien. Het jaar er op zullen we met Juliana wél daar optreden.

 

Om het weekend af te sluiten overnachtten we luxe in het Van der Valk hotel daar en brachten op zondag een bezoek aan het beroemde Atomium met een mooi uitzicht over de stad, we gingen naar het Mini-Europe Park (een soort Madurodam) en naar het subtropisch zwemparadijs.

 

Het kan niet op, want weer een week later had Ik alweer een dubbele ‘optredensboeking’ staan. Dit keer koos ik voor de taptoe in Amersfoort met Juliana. ‘s middags hadden we al een streetparade door het centrum, waar ook onze speciale gasten, een prachtige Engelse jeugdband, aan mee deden en we gezamenlijk, ook met onze jeugdband Bernhard, een mars speelden.

 

Die zondag nog even met de blaaskapel van de Heikneuter optredens tijdens het festival in Austerlitz, wat dit keer door het slechte weer binnen werd gehouden.

 

Inmiddels is de herfst in aantocht, maar aangezien we van uitjes houden, hadden we m’n ouders aangeboden om 3 dagen te overnachten in Bosrijk om vanuit daar 2 dagen de Efteling en 1 dag het safaripark Beekse Bergen te bezoeken. Ook dat was weer leuk (wederom ondanks het wat mindere weer).

 

De vrijdag van die week ook nog eens naar Symphonica in Rosso in het Gelredome, dit keer met Nick en Simon. Erg leuk concert.  

 

Op 5 november was het zover: voor het eerst ging de Scheepjeswolharmonie op marscouncours, en wel in Schiedam. Met een mooie 1e prijs kwamen we weer huiswaarts. De dag erna was ik jarig en vierde dat dus.

 

26 november deed ik met Juliana mee aan het Grote Koppel Concert, een concert in de St. Joris kerk van Amersfoort waaraan alle orkesten en koren aan mee deden die in ons repetitiegebouw oefenen.

 

De laatste dag van november ging we met mijn ouders naar de musical ‘Droomvlucht’ in het Efteling theater. Dit hadden we nog tegoed omdat we tijdens ons verblijf daar eerder de voorstelling niet doorging. Nu dus wel, en we zaten helemaal vooraan, perfect om alles te zien. Mooie musical.

 

Ook gingen Marijke en ik nog naar de musical Miss Saigon in Utrecht. We hadden 3e rangs kaarten, best slechte plaatsen, maar aangezien er 10 rijen voor ons helemaal leeg waren ging ieder gewoon daar zitten en hadden we alsnog beter uitzicht. Ik vond deze musical eerlijk gezegd wat tegenvallen. Ik had hem in m’n jeugd al eens in Londen gezien en dat heeft toen veel meer indruk gemaakt.  

 

In december moest ik er aan geloven. Met Marijke mee naar een kerstmarkt. Vooruit dan maar. We hadden goede berichten gehoord van de kerstmarkt in Valkenburg. Op zijn een aardig eind rijden, maar was inderdaad best de moeite waard. De kerstmarkten waren in de grotten wat een leuke sfeer geeft. Ook bezochten we nog een zandsculpturententoonstelling in een andere grot en gingen daarna door naar Maastricht om daar ook in de kerstsfeer te komen. Boven in het reuzenrad hadden we wederom een mooi uitzicht op de verlichte stad.

 

Dit jaar waren we vrij laat met bedenken wat we met kerst wilden. Het werd uiteindelijk 2e kerstdag naar Marijke d’r ouders en broer/zus, 2e kerstdag samen thuis en omdat we haar al veel te lang niet hadden gezien, hebben we bij ons kerstavond met cadeautjes gevierd samen met Jacobine.

En oud/nieuw vierden we dit jaar hier met vrienden, Rianne, Laurien en Bas en wij. Ze bleven ook slapen, erg gezellig.